KRİZLE İLGİLİ ENTERNASYONAL ORTAK AÇIKLAMA :
Aralık 2008 ortasında  elimize bir enternasyonal ortak açıklama önerisi geçti. Biz Ortak Açıklamayı bir değişiklik önerisi ile imzalayacağımızı bildiren şu açıklamayı ilk imzacılara gönderdik:
“Biz bu açıklamayı bir ekimizle, kapitalizmin krizsiz olamayacağı ve kapitalizmin aşılması gerektiği ML öğretesine Stalin’i de ekleyerek imzalıyoruz. Görüşümüzce böylesi bir açıklamada Stalin’in önemli katkısını saymamak, burjuvazinin Stalin şahsındaki ML’ye saldırıları karışısında geri çekilmek anlamına gelir.
Bu bir öneridir ve veto noktası değildir.
Eğer önerimiz kabul edilmezse, o zaman bu bizim ek açıklamamız olarak kabul edilmelidir.
Devrimci selamlarla
BP (KK/T) MK a.”

 

 

ORTAK AÇIKLAMA :
İleriye götürecek tek yol emperyalizm değil, sosyalizmdir!

Uluslararası  mali çarlar tarafından  kumarhane olarak kullanılan ve giderek artan ölçüde sermayenin asalak, spekülatif karakterinin belirleyici olduğu dünya sermaye pazarının kontrölsüz egemenliği şimdiye kadar görülmemiş boyutta bir uluslararası mali krizle sarsıldı. Öfke büyük ve kitlelerin kapitalist iktisadın işeyararlığına dair güveni ciddi bir şekilde sarsılmış durumda. Dünya kapitalizminin son 3 onyılda 30 kez çeşitli biçimleriyle ekonomik ve mali kriz yaşadığını anımsatalım. Nerdeyse her on yılda bir dünya çapında fazla üretim krizi oldu. Böylesi ekonomik krizler ayrılmaz biçimde kapitalist sistemin parçasıdır. Şimdi IMF bile bugün yaşanan mali krizin 1930’daki krizden daha ciddi olduğunu açıkladı. Dolayısıyla gelecek dünya ekonomik krizleri de öncekilerden, 1991 veya 2001’den daha boyutlu ve derin olacaktır. Emperyalist sistemi ABD çıkışlı mali krizden kurtarmak amacıyla Bush hükümeti mali pazarlara 700 milyar dolar pompaladı. Bunlar, kendilerinin sebep olduğu müşkül durumdan kurtarmak için mali haydutlara verilen devlet desteğidir. Mali çevrelerde, kapitalist devletlerin kontrölden çıkan sermaye telefini dizginlemek ve mali sermayenin kayıplarını geniş kitlelerin sırtına yüklemek amacıyla akıl almaz bir yekünü, toplam 10 trilyon doları (onbin milyar dolar)  kullanacağı tahmin ediliyor. Bütün bunlar,  en çok uluslararası mali krizin en kötü sonuçlarını kısmen ve geçici olarak frenler, ancak onu ne çözebilir ne de ortadan kaldırabilir. Dahası, bugün krizi engellemek için kullanılan tedbirler gelecekteki krizlerin gelişimini daha da keskinleştirecek veya ona sebep olacaktır. Umutları ve siyasi enerjiyi -sanki krizin aşılmasında etkin bir araç olabilirmiş gibi- Keynesci çözümlere bağlayan ve giderek güçlenen bir akım var. Ulusal devlet yapılarının giderek zayıfladığı gözönünde tutulursa, bu hayaller boş çıkacaktır.  

Yağlı emperyalistleri su yüzünde tutmak için çeşitli hükümetler tarafından  kullanılan bu muazzam paralar, vergiler, sosyal hakların budanması, yüksek enflasyon ve azgınlaştırılan sömürü yoluyla  halktan çıkarılacaktır  ve beklenilen o ki, bu da sınıf çelişkilerinin artmasına yolaçacaktır. Daha bugünden para trafiğindeki tıkanıklık nedeniyle yüzbinler işlerini kaybediyorlar. Emperyalist kriz yönetimi egemenlerin toplumun yararına ve geniş kitlelerin çıkarına yönetme beceriksizliğini  bütün topluma maletmeye  çalışıyor. Bu, geniş kitlelerin  azgınca sömürülmesi ve bu zenginliğin az sayıda insandan oluşan egemen sınıflara peşkeş çekilmesi gerçeğini maskeleme çabasıdır. Ve göstermektedir ki, emperyalist ve yeni sömürgeci ülkelerin hükümetleri kitlelerin çıkarına değil, tersine sadece ve sadece emperyalist sömürü sisteminin kurtarılması için harekete geçmektedirler.

Bu mali kriz, emekçi kitlelerin sırtına kene gibi yapışmış mali sermayenin doymak bilmez aşırı kar hırsını ve emperyalist iktisadın kokuşmuşluğunu açığa çıkarmaktadır.  Bir avuç mali oligarşinin toplumsal zenginliğin meyvelerini spekülasyon-rulet masasında üttürmesinin mümkün olduğu sistem ile Afganistan ve Irak’da  ABD işgal savaşını ve dünyadaki halklara yönelik diğer saldırıların sorumlusu olan sistemin aynı emperyalist sistem olması tesadüf değildir. Emperyalist dünya sistemi insanlığın çoğunluğunun çıkarlarına karşı yönelmektedir ve temelden sorgulanmak ve aşılmak zorundadır.

Yükselen dünya iktisadi krizi derin siyasi krizlerle birleşecek – hali hazırdaki kronik ve gizli krizler daha da derinleşecek ve daha sık patlayacaktır. Bu tekeller ile işçi sınıfı arasındaki sınıf mücadelesini  ve aynı zamanda emperyalist sistem ile uluslar ve dünya halkları arasındaki çelişkiyi son derece keskinleştirecek ve işçi sınıfının ve geniş kitlelerin devrimcileşmesinin temelini oluşturacaktır. Egemen sınıf, emperyalist dünya sisteminin kendi bünyesinde devrimci dünya krizi eğilimini taşıdığının gayet bilincindedir. Bu nedenle terörizme karşı mücadele sahte bayrağı altında ellerindeki tüm araçlarla kendi iktidarlarını ayakta tutmak için hazırlık yapıyorlar.

Emperyalist sistemin, üretimin giderek artan boyuttaki toplumsallaşması ve enternasyonalleşmesi ile ürünlerin sayıları giderek azalan uluslararası alanda etkin mali oligarşilerce özel mülkiyete geçirilmesi şeklinde kendini gösteren temel çelişkisi varolduğu sürece, dünya çapındaki bu kargaşadan çıkış yolu olamayacaktır. Bu nedenle Marx ve Engels, daha sonra da Lenin emperyalist sistem aşılmadan, onun yerine sosyalist toplum düzeni kurulmadan, toplumun krizlerden kurtulamayacağını öğretmişlerdir.

Tüm marksist-leninist devrimcileri bu kriz aşamasında birleşmeye ve kendilerini ve kitleleri emperyalist sisteme karşı mücadeleye ve halk demokrasisi ve sosyalizm için mücadeleyi örgütlemeye çağırıyoruz.

Kahrolsun emperyalist sistem!
Dünya çapında demokratik ve sosyalist devrimler için ileri!

5 Ocak 2009 itibariyle bu ortak açıklama şu örgütler tarafından imzalanmıştır:  
Almanya, Almanya ML Partisi  (MLPD)
Bulgaristan,“23. Eylül“ Direniş Eylemi
Çek Cumhuruyeti, Çekoslovakya KP- Çekoslovakya İşçi Partisi  (KSC-CSSP)
Hindistan, Hindistan KP/ML (CPI/ML)
Hindistan, Hindistan KP/ML PCC (CPI (ML) PCC)
Hollanda, ML Grup /Kızıl Şafak
İsviçre, İşçi Eğitimi Zürih
Kolumbiya, Kolumbiya KP – Maoist (PCC-M)
Lüksemburg, Lüksemburg Komünist Örgütü (KOL)
Nepal, Nepal Komünist Partisi /Mashal (NCP/Mashal)
Romanya, Romanya Yeni KP (NCPR)
Rusya, Marxist-Leninist Platform
Rusya, Rus Maoist Partisi (RMP)
Sırbistan, İşçi Partisi (Partija Rada)
Kuzey Kürdistan-Türkiye , Bolşevik Parti(Kuzey Kürdistan-Türkiye) (BP NK-T)
Ukrayna, Ukrayna İşçi Hareketi Koordinasyon Konseyi